مقدمه
به منظور هماهنگسازی و ایجاد رویه واحد در خصوص هزینههای مربوط به داوری در دیوان داوری و سایر داوریهای مرتبط با مرکز، آئین نامه حاضر تدوین و پس از تصویب توسط شورای عالی داوری مرکز به مورد اجرا گذارده میشود.
ماده ۱- قلمرو شمول
آئیننامه حاضر در خصوص تعیین، دریافت و پرداخت هزینههای داوری در پروندههای داوری ارجاعی به دیوان داوری مرکز وکلا، کارشناسان رسمی و مشاوران خانواده قوه قضائیه (دیوان داوری مرکز) و در سایر داوریهایی که قواعد داوری دیوان داوری مرکز بر آن حاکم است، لازم الاجرا خواهد بود.
ماده ۲- هزینههای داوری
هزینههای داوری به دو دسته کلی حقالزحمهها و مخارج تقسیم شده که به ترتیب در مواد این آئیننامه تعریف شده است. مبنای محاسبه هزینههای داوری در داوریهای داخلی «ریال ایران» است مگر اینکه خواسته اصلی یا تقابل (ارز خارجی) باشد و در داوریهای بینالمللی «یورو» یا حسب مورد ارز خارجی دیگری میباشد.
1-2- حقالزحمه داوران
حقالزحمه میزان مبلغی است که توسط طرفین اختلاف در ازای ارائه خدمات به داور یا هیئت داوران پرداخت میشود.
1-1-2- حقالزحمه داوران برابر مقررات و در مهلت تعیین شده تا ۵۰ میلیون ریال خواسته «5» درصد و نسبت به مازاد از 50 میلیون ریال تا 250 میلیون ریال «3» درصد و مازاد بر آن «2» درصد خواسته خواهد بود؛ مگر اینکه در قرارداد داوری ترتیب دیگری مقرر شده باشد.
در داوریهای بینالمللی با نرخ تبدیل ارز مورد نظر، توسط دیوان داوری مرکز با همین درصد محاسبه میگردد.
2-1-2- پرداخت حقالزحمه داوری مازاد بر مبالغ فوق در صورت توافق طرفین اختلاف بلامانع است.
3-1-2- حقالزحمه داوری در هیئتهای داوری ۳ نفره به نسبت ۴۰ درصد سرداور (رئیس هیئت داوری) و ۶۰ درصد میان سایر داوران به نسبت مساوی تقسیم خواهد شد و در سایر داوریها به همین نسبت بین اعضا هیئت داوری و سرداور تقسیم خواهد شد.
4-1-2- پس از شروع رسیدگی در صورت استرداد دعوی، صلح و سازش طرفین یا هر مورد دیگر قبل از صدور رای نهایی داوری، داور یا داوران مستحق دریافت حقالزحمه خود میباشند.
2-2- مخارج داوری
1-2-2- مخارج داوری مبالغی است که دیوان داوری مرکز از اصحاب دعوی بابت ثبت دادخواست داوری، ارائه خدمات و تسهیلات داوری اخذ مینماید.
2-2-2- هزینه ثبت دادخواست و ارائه خدمات و تسهیلات داوری در داوریهای داخلی مبلغ 2 میلیون ریال (۲،۰۰۰،۰۰۰ ریال) و در داوریهای بینالمللی ۱،۰۰۰ یورو است.
3-2-2- در صورت ارائه خدماتی غیر از موارد پیش گفته به تقاضای طرفین اختلاف یا به ضرورت عرف و رویه رایج داوریهای داخلی هزینههای مذکور به عنوان مخارج داوری یا بینالمللی، از جمله هزینههای مربوط به سفر هیئت داوری، ترجمه اسناد و مدارک و محاسبه و حسب مورد، از طرفین اختلاف دریافت خواهد شد.
4-2-2- هزینه ثبت دادخواست داوری غیر قابل استرداد است و در هر صورت، حتی در صورت عدم ارجاع اختلاف به هیئت داوری یا استرداد دعوی از سوی خواهان یا طرفین به ایشان مسترد نخواهد شد.
بصره : پرداخت حقالزحمه کارشناسان، مترجمان و شهود بر عهده طرفین است.
ماده ۳- مواعد و نحوه پرداخت
1-3- حقالزحمه داوری دیوان داوری مرکز در سه موعد زیر از طرفین اختلاف اخذ میگردد:
1-1-3- هزینه ثبت دعوی همزمان با ثبت دعوی توسط خواهان نزد دیوان داوری مرکز؛
2-1-3- تقویم و دریافت علىالحساب حقالزحمه داوری همزمان با ارجاع اختلاف توسط رئیس دیوان داوری مرکز؛
3-1-3- تعیین حقالزحمه نهایی داوری پس از اعلام ختم رسیدگی و پیش از صدور و ابلاغ رأي توسط داور یا هیئت داوران با اعلام به دیوان داوری مرکز.
2-3- مهلت پرداخت هزینههای مربوط به هر مرحله توسط رئیس دیوان داوری مرکز به طرفین اختلاف ابلاغ میشود.
3-3- در صورت عدم پرداخت هزینههای داوری توسط هر یک از طرفین در هر مرحله، دیوان داوری مرکز از ادامه ارائه خدمات داوری تا زمان پرداخت هزینههای مذکور اجتناب خواهد کرد.
در این صورت طرف دیگر میتواند ضمن پرداخت سهم طرف مستنکف، ادامه رسیدگی به پرونده را خواستار شود. در این گونه موارد، داور یا هیئت داوری مکلف است به درخواست طرف مذکور، هزینههای پرداختی به جای طرف مستنکف را در تسهیم هزینههای داوری در رأی نهایی محاسبه نماید.
4-3- در صورتی که ظرف یک ماه پس از پایان مهلت رفع نقص و عدم پرداخت هزینهها توسط یکی از طرفین، دیوان داوری مرکز پرونده را به دلیل عدم پرداخت هزینههای داوری، موقتاً یک ماه دیگر از دستور کار خارج میکند.
5-3- پرداخت هزینههای داوری از طریق انتقال بانکی به حساب بانکی دیوان داوری مرکز است که توسط دیوان به طرفین اختلاف ابلاغ خواهد شد.
ماده 4 – سایر مقررات
1-4- در دعاوی غیر مالی یا در دعاویی که ارزش مالی خواسته معین نیست، هزینههای داوری توسط دیوان داوری مرکز و بر اساس عرف و رویه رایج در داوریهای داخلی یا بینالمللی تعیین و پس از ثبت دادخواست به طرفین ابلاغ میگردد.
2-4- نحوه تسهیم هزینهها میان طرفین در رأی نهایی هیئت داوری و بر اساس قواعد داوری مشخص خواهد شد.
آئیننامه حاضر در ۴ ماده در اجرای قواعد دیوان داوری مرکز در تاریخ 30 بهمن 1399 به تصویب رسید و از تاریخ مذکور معتبر و لازم الاجرا است.